Rouw is voor iedereen anders

De dochter vertelde vol liefde over haar moeder. Ze was echt een goed mens. Ze had een goed hart en was ontzettend zorgzaam. Ze werkte in de zorg als verpleegkundige, en heeft altijd veel mensen met kanker verzorgd. Ze stond altijd voor iedereen klaar. En toen kwam het bericht dat ze zelf een zeldzame tumor had in haar hoofd. Kwaadaardig, en niet te behandelen. Het is heel snel gegaan. Binnen drie maanden is ze overleden in een hospice. Ze overleed met een glimlach om haar mond, en dat feit zei de dochter dat ze nu rust heeft. Het is goed zo.

Beeld

Eigenlijk wilde de dochter al een beeld van hun handen toen haar moeder nog in leven was. Ze zag het regelmatig voorbijkomen op social media, maar het is er nooit van gekomen. Op het moment van overlijden kwam het idee ineens weer omhoog. Ze besprak het met de uitvaartverzorger, en die heeft haar in contact gebracht met mij.

Zonneschijn

Op de dag van de casting was er een zware storm op komst. Het was best spannend, maar tegelijk ook heel symbolisch. Ik weet nog dat ze tegen me zei: ‘Het lijkt alsof de engelen boos zijn. Ze hebben de mooiste en liefste persoon van ons weggenomen.’ Maar tijdens de casting begon de zon ineens te schijnen, en leek de storm even heel ver weg. Tegelijkertijd voelde het alsof mijn overleden zoon dicht bij mij was. Hij is tenslotte stilgeboren in een stormachtige week, maar op het moment van zijn geboorte scheen de zon. Ik voelde me hierdoor heel verbonden met de dochter. Met elkaars gedachten maken we een liefdevolle herinnering.

Tijdens de casting zat de vader binnen aan de keukentafel allerlei zaken te regelen. De uitvaartondernemer kwam langs, familie kwam afscheid nemen: alles ging gewoon door. Maar voor ons stond de wereld even stil. De moeder lag in de woonkamer opgebaard in haar kist. Ze lag er heel vredig bij, met mooie, rode nagellak. Om haar heen een zee van de mooiste bloemen. Er werden verhalen verteld over haar persoonlijkheid en haar leven.

Vasthouden

De moeder liet twee dochters na, en we zouden twee beelden maken; één voor elk van beiden. Eerst was het jongste zusje aan de beurt. Ze vond het heel spannend. Het betekende dat ze haar moeder moest vasthouden. Haar handen waren helemaal koud, en dit vond ze moeilijk. Maar we hebben het samen gedaan, stap voor stap. Ik vind het belangrijk om die steun te bieden; dat iedereen zich op zijn gemak voelt. De sfeer veranderde langzaam. Ze kon zich meer ontspannen. En toen haar zus aan de beurt was, heeft ze zelf haar moeder ingesmeerd met de olie.

Onvoorspelbaar

Toen ik na de casting naar huis reed, barstte de storm los. Ik dacht terug aan de middag, aan de bloemen en de verhalen, en de manier waarop de familie haar omschreef. Het voelde bijna alsof ik haar zelf heb mogen kennen. Kort daarna kreeg ik een telefoontje van de oudere zus. Ze vertelde me dat ze het beeld eigenlijk niet meer wilde. Het was te confronterend, het verdriet was te groot.

Dit hoort ook bij rouw. Het is niet te voorspellen. Boosheid, verdriet, gemis en liefde: het loopt allemaal door elkaar heen. Rouw is een proces waarin je weer op zoek gaat naar een manier om verder te leven zonder je dierbare. Dit proces is voor iedereen anders. We hebben besloten dat ik het beeld van de oudere zus wel afmaak, maar dat haar jongere zusje het voor haar bewaart. Met haar besprak ik de wensen voor de kleur en de sokkel. Toen ze het eindresultaat zag, overheersten het enthousiasme en het trotse gevoel. Ze was ontzettend blij met de beelden.

Ze heeft nog altijd het beeld van haar oudere zus. Misschien besluit ze op een later moment dat ze het wel wil hebben. Het gemis zal altijd blijven, maar ik wens de meiden toe dat de beelden troost zullen bieden. Dat ze mooie herinneringen zullen ophalen, en dat liefde en trots met de tijd zullen overheersen.

Zó waardevol

Vanuit haar eigen ervaring met haar stilgeboren zoontje ontdekte Jennifer Heinze hoe waardevol het is om een tastbare herinnering te creëren. ‘Een bodycaster heeft samen met onze handen en zijn handjes en voetjes een handenbeeld gemaakt. Dit heeft mij geïnspireerd om zelf een opleiding tot bodycasting te volgen en nu maak ik beelden voor anderen. Het is zó bijzonder om een tastbare herinnering te maken van iemand die er straks niet meer is of juist van een heel fijne gebeurtenis zoals een zwangerschap of voor een jubileum. Dat raakt me elke keer weer.’

Ervaring van een blije klant

Ik was eerst bang, maar je gaf mij zoveel steun! Doordat je met mij in gesprek ging, bleef ik gemotiveerd om het toch te doen. Je gaf me vertrouwen en rust. Ik wist weer waar ik het voor deed. Ik ben dankbaar en trots, en heel blij met het eindresultaat. Het is zo fijn dat ik mijn moeder nog kan vasthouden. Het voelt alsof ze nog een beetje bij me is. Dankjewel!